baba dünyadayken sesimizi duymadın ama umarım şimdi malum oluyordur bu yazdıklarım sana. derdin neydi baba bizimle neydi suçumuz sana gurur ve övünç den başka ne getirmiştik. sen bize hayatı zehir ettin ama insanlar bize hep imrenerek baktılar çocuklarının her hatasında örnek olarak bizi gösterdiler. ama bir tek sana yetmedi başarılarımız terbiyemiz. aradan yıllar geçti anne oldum evlatlarımla gurur duyuyorum mükemmel oldukları için değil benim oldukları için. ve baba o otoriter tavrın karşısında o kadar savunmasız büyüdük ki yüzde bin haklı olduğum durumlarda bile sustum hep çünkü bizim kendimizi savunma hakkımız olmadı hiç. hiç öğrenmedik kendimizi savunmayı. ama şükürler olsun çocukluğumun en büyük duası kabul oldu ve sen annemden önce gittin diğer tarafa. ve canım annem senin ve gözyaşının olmadığı bir dünyada yaşıyor on üç yıldan beri. üzgünüm baba on üç yıl oldu ve ben seni hiç özlemiyorum. sadece sözlükte babasına olan sevgisini anlatanları kıskanıyorum hepsi bu.
