senelerdir ilk kez sensiz bir doğum günü gecesindeyim. hala bir kulağım telefon sesinde. hep ilk önce sen kutlardın doğum günümü hep bu gece yanımda olurdun.
nerdesin şimdi? neden ben bugece vodkamla yalnızım? 1 sene olacak neredeyse sen tamamen gideli. ilk kez kendimi bu kadar yalnız bu kadar çaresiz hissediyorum.
yanımda olmalıydın oysa bugece hiç ayrılmamacasına. sözler verirdik birbirimize hep çok seveceğimize dair. biliyorum . çok seviyorsun. çok seviyorum.
kader dedim hep bu sona, kader dedim. ama kader bizim elimizdeydi. olmamız gereken yerde olamazsak, olmazsak kaderi suclamamayıda öğrendim.
5 yılın ardına beni onun için terk ettin fransaya gittin ama ona rağmen hiç vazgeçmedim, hiç yorulmadım beklemekten. bıkmadan usanmadan bekliyorum hala.
iki kez gördüm seni 15 gün önce gelmiştiniz, beraberdiniz, boynumu eğip geçtim yanınızdan. beni farkettin mi bilmiyorum ama o gün bursadan kaçtım.
iki gün dönmedim tekrar görmeye dayanamazdım. görmedim de sonra, demek ki gitmiştin.
