asılı kalmak gökyüzüne..maviliklerde boğulmak mıdır? yoksa beyaz bulutların pamuk kanatlarında kaybetmek midir kendini?...
gökkuşağı renkleriyle çerçevelenirken içimdeki renkler ve hiç bilinmedik renkleri özlerken ben , birden karşıma çıkan sadelikle şaşırıyorum sana.
işte: pamuk kalbinden taşınıyorum.
şimdi gidecek yerim yok. aşk sarı bir hüzün artık. hüznün buğday başağında harman vakti..içime batan oklar, bir burçağın gökyüzüne uzanan sivri ama kanatan hali..sahi, şimdi sen, baharda yemyeşil gökyüzüne uzanan asi bir yeşil gibi misin? aşkın sürüklediği o mavi gökyüzüne göz kırpan yeşil bir hare misin?
+ martı beyazlığı sahi, nerelere geldi!
