fenerbahçenin seri galibiyetleriyle birlikte bu güzel, sıcak zirve yeterince pozitif enerjiyle dolmamı sağladı. ortam biraz gürültülüydü, leman kültüre geçince biraz kafa dinledik, orada da mekana girerken kendimizi biz zenginiz diye tanıttık ama çalışanlardan ekstra ilgi göremedik, neyse. kısaca yazarları görmek, birlikte vakit geçirmek güzeldi işte.
entrymi awh can yücel den bir şiirle kapatmak istiyorum;
zirveye gelen bin mutlu,
gelmeyen pişmanlığını ne bilsin.
herkeste bir kalp,
zirveye susamış...
alevlerden yapılmış.
kalpten kalbe yolları,
görmeyen ne bilsin.
