eğer kader diye bir şey var ise: şu hayattaki işlevim her ne ise yapıp gideyim, şunu mu yapsam bunu mu yapsam böyle daha mı iyi olur diye kasmadan, sanki kararlar bana aitmiş gibi rol yapmadan en hızlı şekilde görevimi yerine getirip bana müsade. sonra da hak'ın rahmeti artık.
yok eğer kader yoksa: o zaman kendim ve çevremi mutlu etmek için elimden geleni yapayım. canım o an ne istiyorsa ve ileride ne isteyeceğini düşünüyorsam ona göre yaşayayım. sonra da mutlu mesut "ne hayattı be, daha iyisi olamazdı herhalde" edalarıyla bir köşede ölüp gideyim.
