mevsimlerden kış, bir cumartesi sabahı, anne kahvaltı hazırlamak için kalkmış ekmek alma görevide exiq'e verilmiştir, güzelce giyinilir ve ekmek almak amacıyla dışarı çıkılır, bakkala ulaşabilmek için bir yokuş inilecek ve tekrar çıkılacaktır, mahalle arkadaşları çoktan kahvaltılarını yapmış bir şekilde yokuşta slalom kaymaya başlamışlardır gıpta ile bakıldıktan sonra bir an önce ekmek almak kahvaltıdan sonra aralarına katılmak için acele edilir, ekmek alınır yokuş tırmanılmaya başlanır, tam yolun yarılandığı sırada komşunun kapısında bir köpek havlar, çılgınlar gibi koşturarak gelmekte olduğunun farkına varılır, olayın şoku üzerinden atıldıktan sonra tekrar yokuş aşağı depara kalkılır ama yerlerin buz olması sebebiyle on metre koşulduktan sonra ayakların yere basmadığın farkına varılır. Yapacak birşey yoktur artık, eldeki ekmek poşetinin yere düşüşü izlendikten sonra sıranın kendine geldiği anlaşılır, boylu boyunca kar üzerinde uzanılırken bir an nasıl bu hale gelindiği hatırlanır ve o iğrenç sesin sahibi ensende bitmiş bacağın bir kısmına ortak olmuş çekiştirmektedir, köpeğin sahibi gelene kadar üç farklı bölgeye nokta atışı yapan it zafer sarhoşluğuna kapılmış olmasından mıdır, yoksa ağlamama dayanamadığından mıdır nedir beni yerde bırakıp gitmiştir.
