dün gece kendi kendime 1 şişe şarabı bitirmemden olsa gerek sabah geç uyandım. neyseki yapacak bir işim yoktu ve sorun olmadı bu. banyo yapsam mı diye bir an ikilemde kaldım ama nasılsa gün boyunca kimseyi görmeyeceğimi bildiğim için saçlarımın abuk halinin çok da sorun olmayacağına kanaat getirdim. uyandıktan yaklaşık 2 saat sonra yataktan çıkmayı becerdiğim için bir nevi kalkar kalkmaz kahvaltı yapma ihtiyacı duydum. yavaş yavaş tek kişilik omletimi yaptım, domateslerimi doğradım, taze nanelerimi yıkadım ve çayımı demledim. aslında hiç televizyon izleme niyetim yoktu ama bir kahvaltı klasiği olduğu için kendimi açmak zorunda hissettim. birbirinden aptal 5 kadının 1000 liralık 'düşük' bütçeyle bir geceye hazırlandığı yarışmamsı salak şeye 1 saatimi gömmüş oldum bu zorunluluk hissi yüzünden. sonra sevgili günlük kitabımı okumaya başladım ama beceremedim hemen koştum yine internete. internette bile konuşup sosyalleşecek bir arkadaş bulamamama çok takmadım hemen değişiklik olsun diye karşı koltuğa geçtim. bu çok büyük bir fark yarattı tabii hayatımda zira yine televizyonun karşısındaki koltuğa konuşlanmış oldum ve bu vesileyle 2 saat zuhal topal la izdivaç izledim. bunu izlemenin trajedisini gün boyu en keyif alarak yaptığım aktivitenin dürdane teyzenin ahmet beye canlı yayında hallenmesi olduğunu fark ederek biraz daha ağır yaşadım. neyseki o sırada nihayet turkcell in mesajı dışında bir ses çıkarabildi telefonum ve sevgili annemden dürdane teyzenin hikayesini bir kere daha dinledim. gün boyunca ilk kez ağzımı açıp konuştuğum için çok heyecanlandım tabii ne yalan söyleyeyim.
şimdi de salak facebook chatte bile kimsenin olmadığını çünkü cuma akşamına geldiğimizi fark etmenin derin hüznünü atlatmaya çalışıyorum günlük. yarına çok başka planlarım var ama. mesela omlet yapmayacağım, haşlayacağım yumurtayı. belki gazete almaya bile çıkacağım. kitabımda azimle ilerleyeceğim, zuhal topalin boşluğunu da internetten dizi izleyerek kapatacağım. yarın için çok sabırsızlanıyorum günlük!
