bu zamanlardan 7 sene öncesiydi.. Şöyle bir rüya gördüm:
Güneşli bir gün.. Ama hiç olmadığı kadar güneşli bir gündeyim, yakıcı bir sıcaklık ve nefes alamayacak kadar boğuk bir hava var. Kafamı kaldırıp gökyüzüne baktığımda anladım: devasa bir ateş topu (güneş) sanki hemen başımın üzerinde, gökdelenlerin hemen üzerinde; gözlerimi gezdiriyorum semada ne göreyim jüpiter, bildiğimiz gezegen işte gazlarını salıyor dünyaya hava ondan dolayı bulanık, göz gözü görmüyor yeryüzünde sanki. Aklım hiç olmadığı kadar şaşkın bir halde devam ediyorum seyre.. çeşitli gezegenler yine dünyanın başına üşüşmüş, saldırıyor kendilerince, kimisi patlıyor kimisi yanıyor, ay bile çoktan güneş tarafından yutulmuş.. Sonra, başımı yere çeviriyorum ne göreyim, yarılmaya başlıyor yavaşça sarsıntılarla birlikte.. Gökdelenler yıkık dökük, kimisine uçağa benzer araçlar çarpmış saplanmış.. Etrafta insan denen varlık kalmamış, sıcaklık hissedilir derecede artmaya başlıyor, havada partiküller hiç olmadığı kadar fazlalaşıyor, yer sarsıntıları gittikçe şiddetleniyor, buğulu bir ses uzaklardan geliyor ne olduğunu anlayamıyorum daha önce hiç duymadığım bir güçte gizemli bir ezgi.. Birden gözlerim kararıyor ne olduğunu bilemeden yere düşüyorum.. Sonrasında uyanıyorum..
Bu rüyanın detaylarını, gördüğüm geceden bir hafta sonra hatırlayabildim.. Neye yorumlanır bilemiyorum ama ben müsaadenizle buna kıyamet diyorum o zamandan beri, değilse bile öyle farzediyorum..
