herkesin hüngür hüngür ağladığı babam ve oğlum adlı filmde gözleri bile dolmayan beni salya sümük ağlatmış nadir filmlerden biridir.
---spoiler---
etek sarı türküsünü gülümseyerek dinlerken birden patlayan silah sesi suratıma adeta bir tokat gibi çarpmıştı, aklıma geldikçe hala ilk izlediğim zamanki gibi iliklerime kadar sarsılırım. öyle etkilemişti beni o sahne.
hele bir de şener şen"in kızı ile konuştuğu daha doğrusu geç kalmış açıklamayı yapıp "en ilginci de ne biliyor musun? yine olsa yine aynı şeyi yapardım" dediği sahne, bilmem ki nasıl söylesem? içimi burkmuştu çok.
bir de o meltem cumbul"un "kim bana bunların hesabını verecek" diye isyan ettiği sahne...
---spoiler---
hani hep kendimizden bir şeyler bulduğumuz filmlerden çok etkileniriz ya, ilginç bir şekilde kendime dair hiçbir şey bulmadığım halde beni ağlatan, gönlüme dokunan çok güzel bir film.
