küçüktüm. kaleciysem mahalle maçında zubizeratta'ydım, mahallenin elektrik direğine kadar gerilip, iki taşın arasındaki kaleciye atarken frikiği; o sarı saçlı kuman'dım. koştururken, uzun yaz tatillerinin hediyesi olan uzun saçlarımla şansım varsa ve denk geldiysem bir rüzgara tam topu kaptığımda, dalgalınırsa bir de saçlarım; rijkaard'dım.
sonra bir gün gazeteye bakınırken orta sahadan topu alıp gol atan bir adamdan bahsediyordu gazeteler. şimdiki gibi açıp internetten 'bir bakayım şu gole.' demek gibi bir lüks yok. ancak gazetede çizilmiş oklara bakarak anlayabilirdik ne kadar güzel bir gol olduğunu, ya da denk gelirse televizyonda...
işte o oklarda tanıdım ben o adamı, bir gol çizimi vardı, ve bütün oklarda onun adı: ronaldo...
sonra değişti mahalle maçlarında ki bütün futbolcu isimleri, top kapsamda ronaldoydum, frikik atsamda ronaldoydum, topu kapsamda ronaldoydum. bir kaleye yakıştıramadım o adını orda 'şimdilik zubizeratta'ydım.'
ve yıllar sonra aynı gazetenin, aynı spor sayfası belki de tam o okların üzerine 'ronaldo' yazdığı yere 'efsane bıraktı.' yazıyordu bu sefer.
90'li yıllarda çocuk olmak; mahalle maçında ronaldo olmaktı.
