yaz tatiliydi. akşama doğruydu ve artık kumsaldan eve dönme vakti gelmişti. herkes erkenden gitmiş, benim denizde kalıp biraz daha yüzme isteklerimi bir anneannem takmış, benimle kalmıştı. ben merdivenleri çıkıp kaldırımda onun sandalyeleri toparlamasını bekliyordum. içime gelen bir anlık cesaretle karşıdan karşıya geçmeye karar verdim. önce sağıma sonra soluma baktım ve anneannemi beklemeden karşıya geçmeye çalıştım.
+ vıjııjıjıııııt!
tam önümde soldan gelen siyah bir araba durdu. "n'oluyor?" diye caddeye çevrilen başların arasında anneannem vardı ki en çok o korkmuştu haliyle. sandalyeleri elinden bırakıp yanıma koşuşunu, bana sarılışını hiç unutamıyorum. adam bana "dikkatli olsana be azcık" diye bağırmıştı, allah'tan anneannem ona fırçayı çekmeden uzaklaşmıştı.
sonra ben hep o adamın polislerle gelip arabasının önüne çıktığım için beni tutuklayacağını, karakola götüreceğini sanmıştım.
