çıkardığı ilk albümü daha dinlemeden satın almış ve o günden beri hayranı olduğum müzisyen (di). yaptıklarını hep takip ettim. karakterinden, müziğe bakışından ödün vermemesinden, bir kadın olarak başardıklarından hep gurur duydum. son zamanlarda ise kendisine olan hayranlığım sallantıda. her zaman iyi, kaliteli işler yapıyor. ama bir sorun var ki sanki hep kendini tekrar ediyor. albümüne farklı tatlar katmak istediğinde ise bjork gibi sanatçılardan aşırı esinlenme olması üzüntü veriyor. ki buna hiç ihtiyacı yok şebnem ferah'ın. son albümlerinde sözlerde ve müziklerde bir mükemmellik tutkusu var, bu yüzden kendini akışa bırakamıyor. hatta son albümde neredeyse "evet şimdi burada solo gelecek", "şimdi burada gitar şöyle çalacak", diyebiliyorum. artık herşeyi ezberlemişim. bu işin heyecanını da öldürüyor. sanki bir şeyleri yapmış olmak için yapıyor artık şebnem ferah. tabi ki bu kendi standartlarının yüksek olmasından bizim de beklentilerimizin haliyle yüksek olmasından kaynaklı. umarım yeni albümünde biraz farklı sulara yelken açar şebocum. bunu yapacak güce sahip. biraz farklı aranjelere yönlenebilirse eğer türk müziğine ciddi olarak yön verebilir. ona da yakışan bu olur.
