uyumalıyım. olmuyor yapamıyorum. ne istiyorum ki ya da nereye kadar gider sözde hayata karşı güçlüyüm tavırlarım, kim daha fazla çeker bu dengesizliklerimi. içimde bi yer acıyor, özlüyor. bu sefer engel olamıyorum, fazlasıyla acı çekiyorum. abartıyor muyum bi gülüş insanı bu kadar mı derinden sarsar. demiş ya şarkı da nefes bile almadan seviyorum seni diye öyle sevebilirdim. hem ne zararı olurdu ki biraz sevdirseydi izin verseydi sevemeye çalışsaydı.gözlerim doluyor sözlük geçiştiremiyorum içim acıyor sabaha kadar oturup akşama kadar uyuyorum, geçsin diye bekliyorum geçmiyor. ne yemek yemek ne gülmek ne de nefes almak geliyor içimden ama yaşıyorum, kendime de inanamıyorum oysa sadece uzaktan uzağa görmüştüm yıllarca vay be demiştim ne kadar da hoş, sonra gidip tanışmak da neyin nesiydi. sana fazlaydı be adsoyad uzaktan bakıcaktın gördüğün yerde ya da yormayacaktın. yapmayacaktın. sen sana verilenin fazlasını istemeyecektin hata yaptın... dolmasın gözlerin boş yere, yazık yüreğine.
