özlemek, sardı mı bırakmayan, arsız bir duygudur. kovsan gitmez, alışkanlık yapar, yokluğu daha beter sıkar insanı, daha bunaltır daha bir acıtır sanki. özlemek dünyanın en güzel duygusu gibi yerleşir en taze yerine zihnin. kalbin, senin, benim onun... yavaşça işler içine içine. bakarsın sen olmuş, sana benzemiş, sen aynı özlem olmuşsun, özlem aynı sen.
zaman mı kovalar onu?
hayır. zaman büyütür yüceltir belki.
