durduk yere sinema seyircisinin fabrika ayarlarıyla oynamış, musluklarını açmış filmdir.
filmdeki özgür karakteriyle aynı hastalığa sahip olan beni ciddi anlamda derinden yaralamış filmdir. işin kötü tarafı millet hüngür hüngür ağlar rahatlar ama ben hasta olduğum için alfabeyi tersten say numarasıyla kendimi avuturum. zira ağlayınca mosmor oluyorum filmedeki vatandaşın aksine. nefes falan alamıyorum küt diye gidiyorum. bir de korkmaya başladım filmden sonra ama onu fazla açıklamayacağım burda. neyse kısacası ciddi anlamda sağlam bir filmdir.
