bir beşiktaşlı olarak galatasaraylı olan babamla izlediğim son beşiktaş galatasaray maçıdır. ibrahim üzülmez çocuğu koyduğunda bütün kahve "gooooolll" nidalarıyla inlerken ben babama hörmetten ve de saygıdan dolayı sesimi çıkarmamıştım. ama o gole sevinememenin eksikliği hala yakar böğrümü.
