toplumun kendine biçtiği klasik anne rolünü oynamadığı için güçlü , kendi ayakları üstünde duran kadın pozlarındadır etrafa karşı.
fakat içinde bastırmasının imkansız olduğu annelik içgüdüsü fırtınalar koparmaktadır.
çocuğuyla asla yeterince ilgilenemediğini düşünür ve bunu örtmek için elindeki tek kozu çalışıp kazandığı parayı kullanır.
çocuğunu parasının yettiği bütün imkanlara ve hediyelere boğar.
bu şekilde yetişmiş çocuklar doğal olarak doyumsuz olur bir noktadan sonra mutlu edilmesi imkansız bireyler haline gelirler.
iş yerinde bütün gün çocuklarından bahsedip etrafı delirtmeleri ise başka bir konu.
