ölüm haberini almak tabi ki üzücü .kendisi daha gençti,hep cıvıl cıvıldı. ama bunlar değil bu şaşkınlığın sebebi . örneğin ben hala kabul edemedim dedemin ölümünü iki ay geçmesine rağmen.hala kapı açılacak da o girecek gibi hissediyorum. hala eve gittiğimde camiden gelecek ve yine koltuğuna oturacak sanıyorum ama o hiç gelmiyor .
zor olan ölümü kabul edebilmek,sevdiğin kişinin yokluğuna alışabilmek . defne'nin de yaşı,kişiliği,neşesi değil canımı acıtan,ölümünü kabul etmek hatta ölümü kabul etmek.
ölümün bu kadar doğal ve kabullenebilir bir şey olmasına hala alışamadım,alışmak da istemiyorum.
huzur içinde yatsın ....
