uzun zaman sonra beni bir ölüm nedeniyle üzen insandır. çok fazla televizyon izleyen biri de değilim lakin defne joy foster kardeşim, en dandik insan bile az çok görmüştür bu eğlenceli insanı... ölümü yakıştırmayı geçtim ben onun öleceğini düşünmeyenlerdendim. yani bu güne kadar bu muhteşem insanın öleceğini düşünen birileri var mıydı?
bir türkiye gerçeği yine ağlarını örmeye başladı tabi, ölüm nedeni nedir diye...
yani bizim için ölenden çok ölüm nedeni önemlidir. çünkü alkol alıp öldüyse haketmiş olacak, astım kriziyse üzülebiliriz..
ne diyebiliriz ki, bence bu ülkedeki birçok insan için fazlaydı. vakt-i zamanında bunca insanı mutlu edip yüzünde gülücük oluşturduğu için cennetin en güzel yerine gitmesini temenni ederim. bu ülke insanını dertlerinden bir nebze olsun uzaklaştırmak, amerikadaki en iyi aktristin becelerinden çok daha fazlasını ister. hem de doğaçlama...
yazıyı da bitiresim yok lan!
ölümler hakkında çok konuşan bir yapım yok. onu geçtim ölümleri hayatın bir parçası olarak da görürüm. yaşarız ve ölürüz. lakin uzun zamandır çevremde genç biri ölmediğinden bu farklı oldu be!
olmadı be abla, olmadı.
