suyu çekilmiş anlamların kuru tadından lezzet çıkarma çabasıyla bocalayan, tüm gerekleri ardalayan bir tutum içinde boşa çalan, hayatına dair tüm gereksizliklerin kendi için bir gerek olduğuna inanmaya çalışan, başsız düşünme, omurgasız yürüme, kişiliksiz varolma kabiliyetine vakıf, düşsüz düşüncelerinin reel gerekliliği için ruhunu şeytanlara satan, süngerimsi bir gereksizlik..
tüm bu gereksizlik mecburiyeti satın almış ruhları. bayağı bir ucuzlukla..
nasıl bir tutum sergilerdi ki başka? kendinden olmayana çemkirmekten başka ne yapabilirdi ki?
ona öğretilen tüm bilgi, kendinden olmayanı kamplara sürmekti. bunun için sağlam bir dayanak ve mantık gerekmezdi de.. kendi için tek yapması gereken bu sıradan gereksizliği sürdürüp, sığ beyniyle anlayamadığı, tasvip etmediği kişi, olay ve oluşlara bok atmaktan ibaretti..
ne kutsal bir mecburiyet amma!
