idoldur benim gözümde, hayatım boyunca onun gibi olmak istediğimdir, candır fedakardır.( hatta bu yazıyı yazarken evden çıkıyordu gittim kapıya uğurladım).hastadır bu aralar ama doktora götüremiyoruz kendisini inatçıdır yok dedimi yoktur. hiç bir zaman arkadaş gibi olamamışızdır babamla hep baba oğlu gibi olmuşuzdur, zaten sevmem öyle babayla arkadaş olmaları yeterince arkadaşım var zaten o bana baba olsun yeter. bazen aklıma gelmiyor değil iç sesim; ya ona bir şey olursa ne yaparsın diyor. içinden çıkamıyorum işin gözlerim doluyor, 50 sine de gelsem ona hep ihtiyacım olacak biliyorum ve daha çocuklarımla oynayacak.benim başımda beklediği gibi onların başındada bekleyecek hastanelerde hiç uyumadan günlerce.
