Dünya üzerinde kimsenin yerini alamayacağı insanla konuşmaktır. Buram buram sevgi kokar o konuşmalar.
Vakti zamanında canım annem ile aramızda nadir yaşanan yakın konuşmalardan...
+ Oğlum sen evde değilsin uzun zamandır, bir sürü şeyi yeniledim, değiştirdim.
- Annecim yeter artık, her seferinde birşeyleri değiştirip duruyorsun, sıkılmadın mı?
+ Niye sıkılayım oğlum? Evimi istediğim gibi yapıyorum işte.
- Peki annecim sırada ne var? Neyi değiştiriceksin?
+ Valla oğlum artık uzun zaman birşey değiştiremem, belki daha sonra. (!)
- Annecim o zaman birdahaki sefere sana değiştireceğin şey konusunda fikir vermemi ister misin?
+ Nedir oğlum? Söyle bakalım, düşünürüz.
- Annecim salondaki mobilyaları, özellikle de o vitrini değiştirebilir misin? Ben kendimi bildim bileli var yahu onlar!
+ Oğlum bu evde sen kendini bildin bileli var olupta değişmesi gereken çok şey var ki!..
Uzun süren bir kahkahanın ardından telefonlar mutlu mesut kapatılır. (bkz: agresif baba)
