özlemek, özlenenin içimizdeki yerinin anlaşılmasıdır.. gece güneşi özler, tutsak kurtuluşu. ruh yaratıcıyı özler ve her an bedeni yani kafesini yıpratır her an taki artık serbest bırakana kadar uğraşır sonra bir gün aciz kalsın beden de özlem bitsin diye. biz yaşlanmak deriz o kavuşmak der. toprak yağmurunu özler. özlemek özlenenin içimizdeki yerinin anlaşılmasıdır. Anladım.. kurak bir toprak gibi... kör bir insanın her uykusunda ertesi günü görmek için dua ettiği gibi umut ettiği gibi, özledim .. içimdeki sen ile senden ayrı kaldıkça paçalanırcasına anladım.. Özlemek alın teriymiş kalp denen işçinin.
