çocuklukta mallığın nirvanaya ulaştığını herkes bilmekte/kabullenmektedir. ister geleceğin atom mühendisi olun, isterseniz zihni sinir profesörü olun çocukken malsınızdır. işte bu mallık sürecinde de olmadık işlerle uğraşır, ebeveynleri çileden çıkarma konusunda ant içmişsinizdir adeta. bunlardan birisi de ev yakma girişimidir. tabi girişim dediğime bakmayın. girişim dediğin şey bilinçli olarak yapılır. ama şuurunu yitirmiş mert,ali,hasan,mehmet,ahmet vs türevleri(bunların hepsi aynı ne de olsa.çocuk mu? çocuk.) ellerinde mum/çakmak evin içinde yakmak için küçük çapta yangın çıkarmak için didik didik aranmaktadırlar.
-lan hasan. kiprit var mı lan?
+napcaz lan kipriti?
-şu masanın altına girip yakalım bence.
+kiprit zor yanar lan çakmak yakak mı?
-yok olm bence mum yakalım. böylece masaörtüsü de tutuşur hepimiz boku yeriz ha ne dersin.
