öldürülüşünün yıl dönümüyle ilgili o gün hiçbir şey yazamadım. ama bugün türkiye için önemli bir diğer kaybı anarken yine düştü aklıma. o zaman yazamadım. şimdi hala yazarken bile kelimeler zorla çıkıyor elimden. çünkü nispet yapılır gibi katilinin gözümüze sokulmasını hazmedemiyorum. susuyorum. çünkü katilinin sırtının sıvazlanmasını, hapiste semirtilmesini, annesinin onunla gurur duyuşunu aklım almıyor. ama şundan eminim ki er ya da geç türkiye dahil dünya böylesine zalimlerin eline kalmayacak. şimdi vicdanları dahi rahattır belki ama bugüne kadar kimse kimsenin hakkını yiyerek rahata ermedi, onlar da eremeyecek.
