benim dayanacak gücüm kalmadı galiba baba. bazen diyorum, -aslında hep diyorum- gerçekten üzüyor muyum seni, bu durumda olmamızın nedeni ben miyim diye.. bilmem belki de benimdir.
bazen de diyorum etrafta o kadar insan var babası hayatta olmayan. ve daha bin türlü şey. onları düşünüp şükrediyorum, ama olmuyor baba. senle ben uyuşmuyoruz, olmuyor. ablam benim yaşlarımdayken daha farklıydın, biliyorum çünkü ablama her sızlandığımda konuyu başka yönlere çekiyor, öyle değil aslında deyip geçiştiriyor. o zamanlar çalışıyordun, dünyadan haberin vardı. kim ne yapar ne eder bilirdin. uyandığında hangi günde olduğumuzu bilirdin.
erken emekli oldun, halbuki annem o kadar demişti yapma diye hatırlıyorum, o günkü kavgalarınız beynimin içine öyle kazınmış ki, bazen rüyalarımda bile görüyorum.
sana kalsa olan hiçbir şeyden haberdar değilsin, dünyadan haberin yok. bunun yanında da senden bilgilisi yok.. anlayamıyorum ben bunları neden yeni farkediyorum. ben büyüyor muyum?
büyüyorum ben baba, ama sen farkında değilsin. ve olmamak için ısrar ediyorsun.
dademin annem yine konunu açtı, neden cevap vermemişsin.. dedi. ve gözleri doldu, anında. vermedim işte dedim geçiştirdim. ve bana dediği şey şuydu,
kaç yıldır tanıdığın insan, hayat arkadaşın ya, nasıl gidipte böyle bir şey dersin ona? ne hakla düşünürsün böyle bir şey. hiç mi tanımadın annemi hiç mi.
yüzleşelim o zaman dedim, olmaz sakın! dedi. ve sadece ağladı.
annemi de üzüyorsun, belki sen de üzülüyorsun ama belli etmiyorsun ?!
ben insanlar bana gelip seni sorduklarında gülerek, başım dimdik gururla cevap vermek istiyorum. ama olmuyor baba, yapamıyorum. senden utanıyorum cümlesi bile bana o kadar ürkütücü geliyor ki. düşündükçe gözlerim doluyor. ben senden utanmak istemiyorum baba istemiyorum.
şu yukarıdaki çoğu yazıları okudum ve o kadar tuhaf oldum ki. kıskandım onları, babamı çok seviyorum ! yazıyordu. seni çok özledim yazıyordu. sen benim her şeyimsin yazıyordu. her satırda her kelimede sevgi akan o cümleler varya baba. bende kurmak istiyorum o cümlelerden. ama yapamıyorum, olmuyor işte.
keşke her şey farklı olabilseydi. ama olmayacak işte, ipin ucu koptu..
