sonra, sonra benim güzel annem
damdan düser gibi vurulmak isterdim bir kiza
gecenin kiyisinda durmusum
kefenin cebi yok
koynuma yildiz doldurmusum
kosun cocuklar kosun
sabah üstüme üstüme geliyor
kisacasi güzel annem
bir cicegi düsünürken ürpermek yok
gülmek umud etmek özlemek
ya da mektup beklemek
gözleri yatirip iraklara.
ölmek ne garip anne
artik duvarlari kanatircasina tirnagimla
saskin umutlu siirler yazamiyacagim
mutlak bir inancla gözlerimi tavana cakamiyacagim
baba olamiyacagim örnegin
toprak olmak ne garip sey anne.
