kucukken maruz kaldigimiz durumdur efendim. sadece biz degil butun konu komsu, tanidiklar da pazar gunleri yikanirlardi galiba. misafirlige gidilmezdi bu gun, anne "herkesin banyo gunu" derdi, salik vermezdi. ha kotu mu olurdu? asla, zira aksam uzeri banyo yapip, annenin havluya, bornoza sarip sarmalayarak kucaginda getirip sobanin yanina oturtmasinin verdigi keyfi anlatmak ne mumkun! bir yandan sirta vuran sobanin sicakligi, diger yandan banyo sonrasinda burusmus parmaklari incelemenin hazzi, ve ote yandan da televizyonda henuz baslamiz bizimkiler dizisi. ne kadar mutluymusuz be abidin.
