....üç adım kala beklenmedik bir kararlılıkla gözlerimi kıstım ve omuzlarımız birbirine sertçe vurdu. bir santim bile gerilemedim ve onun ayarında biriymişcesine yanından gelip geçtim. subay kendine çarpan kişiye dönüp bakmadı bile, sanki duyumsamamış gibi yaptı. ama bu tavrının yapmacık olduğundan tamamen eminim. asıl zarar gören yine ben olmuştum, benden güçlüydü ama bunun bir önemi yoktu, önemli olan amacıma ulaşmış olmam, onurumu korumam, tek bir adım bile gerilemeden herkesin gözü önünde toplumsal açıdan subayla eşit olduğunu kanıtlamamdı.....
