....
Bu halk, Hrant o kaldırıma düştüğünde, hiçbir evladına ağlamadığı kadar ağlamışsa iki sebebi vardır.
Birincisi, kanlı zalimler hep atlı, devletliyken, o attan düşmüş, yoksul ve yaya kalmıştır. ispatı da altı delik ayakkabısıdır.
ikincisi, bizim isfahan zalimleri gibi davranmamız sonucunda kavuşamayacağını, kavuşturulmayacağını bile bile, bir Kerem yüreği ile "su çatlağını bulana kadar" sevmeye devam etmiştir.
Keşke bir sipahi gelse Bu hikâyenin sonu böyle bitemez! dese.
