Televizyonda böyle adamlara ihtiyaç var. Kukla görüntüsü yok, tepkisini koyuyor ortaya. Galatasaray, başbakan, Adnan Polat vs vs konularında zaten haklı sonuna kadar.
Gel gör ki, denk düştüğüm her vakit sonuna kadar izlediğim bir programı var Fuat Akdağ'la. Spor Servisi. Bu programın başı ve sonu çok komiğime gidiyor. Merhaba'sız ve hoşçakal'sız bir program.
Program neredeyse şöyle başlıyor;
Fuat Akdağ: Günaydın sayın seyirc Schuster'le ilgili şok iddia.
"Yarım yamalak"tan da öte bir merhaba. Biterken ise, Fuat Akdağ "tamam bitti program da süre de, iyi günler" diyor. Mehmet Demirkol hiçbirşey demiyor. Öyle bitiyor program. Komik yav. Yani öyle "komik misiniz siz, kimsiniz ki siz" anlamında değil, bildiğin, kinaye içermeden "komik" anlamını kastediyorum.
Spor servisi programını bir kenara bırakıp, Mehmet Demirkol'a birey olarak dönmek gerekirse; evet çok doğru konuşuyor ama doğru konuştuğuna yüzde yüz kanaat getirdiğini de hal ve tavırlarıyla belli ediyor. "haklıyım tabi ki lebram james" dercesine bir duruşu var. Galatasaray Liseli ukalalığı mı desem, yapı meselesi mi desem, ne desem bilemedim ama böyle "tsss sss, tabi ki, hsss, laf mı senin dediğin" dercesine bakıyor ekrana. Hele bir de bir şey söyledikten sonra uzun bir boşluk vererek karşı tarafa bakışlarını dikişi yok mu? Ya da kafasını aşağı eğip, "ben söyledim abicim söyleyeceğimi, 3 kelime, tık" tavrı. Çok severek izliyorum o ayrı ama tam taklidi yapılacak adam. Yani taklit için malzemesi bol, mimik olsun, tavır olsun. Hele bir de Mustafa DOğan'la birlikte aynı masada oturduğunda "ya sen ne diyon be Mustafa" dercesine profesyonelliği gereği dile gelmeden oturuşu yok mu?
