bir erkek, evlenene kadar geçen sürede ömrünü, bir çok bakımdan annesine benzeyen bir kadını aramakla geçirir. şu an içinde bulunduğumuz nesil, tam da hiç bir şeyden anlamayan, bir şeye sürülecek aklı olmayan ve özgürlükçülük kisvesine bürünüp, yemek yapmaktan, temizlik yapmaktan, çocuk bakmaktan çekinen, göğüsleri sarkacak diye kendisi taş gibi görünsün ama çocuğu kanserojen mamalarla beslensin diye direten bünyelerden oluşmaktadır. elbette hâlâ eskisi gibi tutkulu, zeki, evlenilebilecek ve sorumluluk alan hanımefendiler de mevcuttur fakat onlar da çok azdır.
yani bir bakıma evlenecek kadınların olmamasıdır erkekleri "evlenilmeyecek erkek" profiline çerçeveleten.
önyargıya karşı not: genelleme değil, çoğu öyledir değerli dostlar.
