639.
-
Dur bırak,
kaynasın kahvenin suyu.
Bana istanbul'u anlat nasıldı,
bana Boğaz'ı anlat nasıldı?
Haziran titreyişlerle, kaçak yağmurlarla,
yıkanmış kurumuş o yedi tepe
ana şefkati gibi sıcak güneşte
insanlar gülüyordu de
trende vapurda otobüste
yalan da olsa hoşuma gidiyor
söyle ...
hep kahır, hep kahır, hep kahır
bıktım be!
dur bırak kalsın açma titreyişim,
bana istanbul'u anlat nasıldı?
Şehirlerin şehrini anlat nasıldı?
Beyoğlu sırtlarından bir yasak
gözlerimle bakıp,
köprüler, Saray burnu, minareler ve Halic'e
diyiverdim bir merhaba gizlice.
insanlar gülüyordu de,
trende vapurda otobüste,
yalan da olsa hoşuma gidiyor,
söyle ...
hep kahır, hep kahır, hep kahır
bıktım be!
dur kıpırdama kal biraz öylece
ne olur
kokun istanbul gibi,
gözlerin istanbul gecesi gibi,
Şimdi gel sarıl bana kınalım,
gök kubbenin altında
orda da beraber
çok şükür diyerek,
yeniden başlamanın hayali
hasretimin köyünde sanki bir
pınar gibi
insanlar gülüyordu de
trende vapurda otobüste
yalan da olsa hoşuma gidiyor
söyle ...
hep kahır, hep kahır, hep kahır
bıktım be!*
