herhangi bir sebeple sevmeyebilir, kendi bileceği şeydir.
zaten hakkın rahmetine kavuşmuş bir insanı sevip sevmemeniz onu artık ilgilendirmez zaten.
bu bütün vefat etmiş herkes için geçerlidir.
tabii insanların temsil ettiği bir takım değerler vardır, bu değerler onları ahiretteyken de yaşıyor gibi hissettirir.
bu bir sanrıdır. bu tarz sanrılar kimi insanda panikatak, şizofreni, anksiyete bozukluğu, paranoya gibi etkiler yaratır.
oysa ki onun artık mezarı, bir kaç anıtı ve bir kaç büstü/heykelinden başka bir şeyi kalmamıştır artık.
bu kadar korkuyorsanız veya rahatsızsanız bir gün onlardan da kurtulmak için elinizden geleni yapabilir ve hatta belki de muvaffak olabilirsiniz. sonuçta hayatta her şey mümkün.
zaten yaşamayan bir insanla mücadele ederek gayet kolay bir iş yapmış oluyorsunuz.
size karşılık veremeyecek birini kendinize düşman bellemişsiniz.
bir gün anısının, anıtlarının da sonunu getirebilir, tarih kitaplarını ve hatta bütün kitapları ateşe verebilirsiniz.
fakat onun düşüncesini, onun kavgasını, ona olan sevgiyi nasıl bitirebilirsiniz?
dünyanın her yerinden, her çeşit devrim kitabından atatürk'ün adını nasıl silebilirsiniz?
buna gücünüz yeter mi?
insanlığı ve onun yarattığı tarihi silebilir misiniz? kıyamet günü evet.
ama o son gün gelmedikçe, değil yurdumun üzerindeki, dünya üzerindeki son ocak sönmeden onu kimse unutmayacak.
