dinin bazı teşbihlerini, özeellikle günümüzde pek anlamaz insanlar. ve genellikle dini, hristiyanlığa karıştırılmış hurafelerle bilirler.
kainatın -dünyanın değil- 6 günde yaratılması, her şeyin "sıralı oluş kanunu" ile yaratılmasıyla çelişir onlara göre. oysa dine göre dünyanın yaşı 125 milyon yılı bulmuştur; insan ise bu dünyada sadece 300 bin yıldır vardır. yani milyonlarca yıl, dünya insansız olmuştur. ve her şey -deneme amaçlı değil de- sırasıyla, kendi ömrü ve yaratılış amacı kadarıyla dünyada yaşamış ve gitmiş veya yaşamaktadır. (belki başka yerlerde de)
dine göre dünya manalı bir yerdir; bir amacın, bir sormululuğun olduğu yerdir.
oysa evrime bakalım: orada her şey, sürprizdir, yahut mucizedir. mesela "göz" denilen organın evrilmesine bakalım: beyindeki görme merkezi ile görme organı aynı anda ortaya çıkmamışsa, görme mümkün olmayacaktır. (bkz: yaratıcı tekamül)) olduğuna göre, bu bir sürprizdir, mucizedir. aynı şey, bütün bir evrim düşüncesi için de geçerlidir. gerçi bunları evrimciler pek açıklamaz ama, mesela dişi ile erkeğin aynı anda ortaya çıkmış olmaları gerekir ki, üreme olabilsin. aynı anda ortaya çıkmaları evrim mantığına aykırıdır. öyle olmuş olduğuna göre, bu da bir mucize ve sürprizdir.
bu "sayısız" mucize ve sürprizin ise, daha da mucize ve sürpriz olarak, bir amacı, bir manası ve bir sorumluluğu yoktur.
