"aysel git başımdan. ben sana göre değilim...
ümitsizliğimi olsun anlasana
hem kötüyüm, karanlığım biraz, çirkinim
...
aysel git başımdan. ben sana göre değilim...
ölümüm birden olacak, seziyorum.
hem kötüyüm, karanlığım biraz, çirkinim.
aysel git başımdan, seni seviyorum."
şekliyle bir kadın için yazılmışlar arasında ayrı bir yeri vardır.
gene ihtimaller arasında üçüncü şahsın şiiri de kafaya oynar. biraz daha tek taraflı, platonik duyguların temsilini üstlenmiş olsa da bir kadına yazıldığı aşikâr:
"gözlerin, gözlerime değince
felaketim olurdu, ağlardım
beni sevmiyordun, bilirdim
bir sevdiğin vardı, duyardım
çöp gibi bir oğlan ipince,
hayırsızın biriydi fikrimce..."
sahiden düşündüm de attila ilhan'ın, şiirleri bu konuda fazla iddialı. hatta tek bir kadın değil de hayatının, bütün kadınlarına birden tek şiirle seslenmek anlamında dahi böyle bir sevmek türünün neredeyse tek örneği olarak ele alınabilir...
