mesela işteyim, çıkmama da çok yok ve çişim var. işte böyle bir durumda, normal insanlar, yola çıkmadan önce bir tuvalete giderler, yolculuk öncesi idrar torbalarını iyice bir boşaltırlar değil mi sözlük ? ama ben öyle yapmıyorum, çıkmadan önce bilerek ve isteyerek tuvalete gitmiyorum, yolda resmen kendimle savaşıyorum, o eve gidip, tuvalate girip, fermuarımı indireceğim anın hayalini kuruyorum durmadan, sonra çişim olduğunu unutmaya çalışıyorum, bir an için başarıyorum da. sonra eve yaklaştıkça tekrar aklıma geliyor. üstelik tuvalete doğru atılmış her adımda biraz daha artıyor şiddeti. daha zorlu ve daha zevkli oluyor. hele o zile basıp kapının açılmasını beklediğim saniyeler yok mu, aman allah'ım, tadından yenmiyor, sonra hızlıca eve girmeler, koşar adım tuvalete doğru yol almalar, kapıyı sertçe kapatmalar, fermuarını hızlıca indirmeler, çok zevkli sözlük çok.
