Sevgili oğluşum.
Tamam tamam oğluşum da ne be dediğini duyar gibiyim. Başa sarıyorum.
Benim biricik yavrum;
Adını bile koydum senin daha doğmadan. Hatta babanı da tanımadan. Ata'msın benim sen. Adın gibi güzel olur inşallah ömrün. Tamam tamam ağlamıyorum. Zaten ağlamam da saçma olurdu.
Sen annen gibi olma olur mu. Benden sana bir günlük kalacak geriye. Her şey orada bir bir yazılı. Neden böyle dediğimi onu okuyunca daha iyi anlayacaksın.
Neyse buraları geçmeli.
Sen dünyaya geldiğinde bunu okumayacağın aşikar. Daha doğrusu okuyamayacağın. Galeyana geldim yazayım dedim. Duygulandım onca millet yazmış benim kuşumun ne eksiği var benim ne eksiğim var dedim. Evet yavrum annen böyle bir insan. Altta kalmayı sevmiyor.
Baban şu an nerede ne yapıyor bilmiyorum.. Ama bilmeyi o kadar isterdim ki.. Hatta bu yazıları onunla yazmak isterdim.
Miniğim.
Bunu söylemek istemem ama belki de sen hiç dünyaya gelmeyeceksin. Çünkü ben hiç kimseyle yapamayacağım. Herkes gidecek zamanla benden. Kimseye güvenemeyeceğim.. Şayet dünyaya gelirsen eğer babanın güvenebileceğim bir insan olması için dua et bana bebeğim.
Daha sonra yine yazarım ben sana..
Seni çok seviyorum yavrum.
