karanlığın içine uyanmaktır, ne yeryüzü ne gökyüzü kabullenir seni o saatte. çaresiz sigarana sarılırsın bir yandan tekrar uyuyabilmeyi dileyerek. uyuyamazsın. uyku tutmaz gözlerin. kafanda cevabı olmayan binlerce soru belirir. içinden çıkamaz, cevap veremezsin. boşver de diyemezsin. en yalın en yalnız en çıplak olduğun andır zira. sabahın bir an önce olmasını dilersin. az önce huzurla uyuduğun yatağına bakarsın. bir sevgili misali sığındığın o yatak, sevgilinin dizlerine koyduğun başın gibi başını uzattığın yastık, üşümesin diye sımsıkı sarıldığın sevgili gibi yorgan düşmandır artık sana.
üşürsün. üşüdükçe daha bir artar sigaraya sarılışın, sarıldıkça daha bir artar içinde bulunduğun yalnızlığın.
