üstad Necip Fazıl artık ölüm döşeğinde hastanede yatıyor ama ağzında yanmayan bir sigara duruyor, öğrencilerinden birisi; 'üstad bari burada bırak at artık şu mereti ağzından' diyor. üstad; 'benim için yanan bir şeyi nasıl bırakırım çocuğum' diye karşılık veriyor. öğrencisi tabi hemen; 'sizin için yanıyor ama sizide için için yakıyor' diyor; üstad olayı şu cümleyle bitiriyor ; 'işte aşk böyle bir şeydir'.
