herhalde dünyanın hiçbir yerinde bizim kürdolar gibi "empati" yapın diyen bir topluluk olmasa gerek. bir ağlak edebiyatı yaparlar ki; gabar dağının eteklerinde yaşayan herkesi ağlatırlar. fakat muhabbet bize gelene kadar mizaha dönüşüyor.
ortada sorun ararlar, sorun ise tamamıyla kendileridir. fakat kürt bunu gururuna yedirir mi? yediremez. peki kürt ne yapar? yaptığı ve desteklediği partinin şerefli olduğuna inanır, pkk ya destek vermenin şerefli bir şey olduğunu düşünür. üstüne de aydınları ve kafası basmayanları "empati yapın, bir sorun var" muhabbeti çeker.
liste çok daha fazla uzayabilir. anafikir çok kısa; "hizmet edecekler". hem de öyle basitce de değil. bir kürdü anlayabilmenin de hiç gereği yok. bir kürt mutlu olsun diye koskacaman bir ülkenin huzurunu kaçırmak orospu çocukluğudur! çatışmaya da gelince; günü gelir...
edit: alınan kürdonun babasına, pardon abisine selamlar. (amcası da olabilir veya eniştesi, bilemedim)
