kısa süreli oluşan durumdur. bazen binlerce insan arasında yalnız kalırsın. bazen de sıkılırsın hayattan, insanlardan... oturursun kumsala gün batımından gün doğumuna kadar. o zaman anlarsın ki her batışın, her başarısızlığın, her düşüşün; bir doğuşu, bir umudu vardır. işte o zaman yalnızlıktan sıkılırsın çünkü artık hayatı yaşıyorsundur ve insanlara karşı olan görevini yerine getirmen gerektiğini hissedersin. yani ölmediğin sürece umut vardır. yaşamak da bir başarıdır, ve bu gurur duyulacak bir şeydir... *
