fahişeliğin ruhuna işlediği insandır. kaba bir dil kullandığım için özür dilerim ama bu böyle. şimdi konuya temas için: namus kavramı ya da terimi zaten bacak arasından kaynaklı bir olgudur. yani anateması bacak arasıdır. bu olguyu beyin ile iliştirmenin mantıksızlığını nasıl açıklayabiliriz? gerçekten çok güç, hatta imkansız.
bana delikanlı gibi, dosdoğru bir şekilde çıkın ve deyin ki; ben namusun beyinde bitriğine inanan bir insanım ve evlendiğim kişi de bu görüşte idi. o bakire değildi.
hadi bakalım, o kadar doğrucu musunuz, bilelim.
edit: özür diliyorum. düzeltildi. uyarı için teşekkürler.
