araştırdım buldum, şöyle ki: silgilerin kimyasında yoğun duygulara maruz kaldığında seyrelici özellik gösteren bir madde varmış. nasıl derseniz: öğrenci silgisini yere düşürdüğü vakit 'ulan silgim kaybolursa ben n'aparım?' diye düşünüp karmaşık duygulara gark olduğu için, bundan etkilenen silgi normaldeki görüntüsünden farklı, yarı görünmez bir hal alırmış ve öğrenci silgiyi bulamazmış.
silgimizi kaybettiğimizde panik yapmayalım, hiçbir şey olmamış gibi arayalım onu. aksi takdirde bir dizi kimyasal azizliği uğrarız ve çok sevdiğimiz, bebişimiz olan silgimizden olmuş oluruz.
