1989 yılının ankarası. ağır bir sis, kış ayı tüm donukluğu ev ve fabrika bacalarından akıyor. cezaevinin ortasında onlarca kadın ve bir çocuk. nutkun tutulduğu anda, karşında karakterlerle iç içe girmemek için zorlarsın kendini bu filmde. hıçkırıklarla ağlamazsın belki ama göz bebeklerinin büyüdüğünü de hissedersin.
-suçun ne senin?
-düşünce
-ukalalık yapma
sonra küçük barış sesi: inciii. tüm camlar kırılır altında sen kalırsın. içilen tüm yeminler tekar hafıza dolar. susmuş beyinlerden nefret edersin. ister 15 ister 50 yaşında ol aynı his kaplar kalbini: acırsın, hayıflanırsın, susarsın...
filiz'i gördüğünde aşık olursun ona. hemen cast'a dalarsın. isimleri teker teker google'a arattırsın. bulamazsın baştan. gerçek mi diye düşünürsün bir an. gerçek olmasa bile ulucanlarda, mamakta, bucada. bu bizim hikayemizdir. kimsenin ağlamasına izin vermeyeceğiz bir daha...
