annemler dayımlarda izlerkene özellikle evde tek izlemek istediğim, tek izlerken rahat rahat ağladığım hatta bi ara hıçkırdığım hayatımın ta kendisi dizisidir. hasta halimle beni daha çok hasta etmiştir. o nasıl bir drama, o nasıl dolu dolu bir bölümdü, kim ne derse desin abartı falan değil gayette olabilecekler vardı.
yalnız annem eve indikten sonra aramızdaki sahneyi anlatmadan geçemiicim;
annem eve iner gözler şişmiş ağlamaktan, ben yorganın altına doğru biraz daha süzülürüm o kadar ağladığımı görmesin diye,
ahhh yavrum gördün mü izlerken hep sizler geldiniz aklıma,
benimde sen geldin aklıma anne diyerek, birbirimize sarılıp ağlamamız tam fotoğraflıktı...
