ne var ki bu şehirde? en iyi dostumun burda olmasını geç, okulu geç, barlarını geç ne kalır ki geriye? havası hava değil, yerleşimi bir garip, dolmuş desen 1.85tl çok acayip, ego desen gelmez, arabayı park edeyim desen otoparkı mesele... sıkıcı, sakin ve sessiz bir yer ankara benim için. bir insan bir şehirden ne ister sorusunun cevabı yoktur kesinlikle burada; ama sevdiği birkaç şey uğruna uzunca bir süre katlanılabilir. bir gün tiyatroya gidersin, hayvanat bahçesinde şöyle bir turlarsın, hava güzelse gençlik parkına gidersin bir iki kere, birkaç iyi yerde yemek yersin, üç beş bara gidersin, baharda göllerin birinde piknik yapsan, kışın da avm'leri turlasan, zaten bir ay otuz gün. tüm bu aktiviteleri de hoş bir döngüde tekrarlarsan hepi topu oniki tekrar eder. insan günün ya da haftanın bir vaktinde şöyle doya doya konuşabileceği birini bulabiliyorsa karşısında, orada çok uzun bir süre yaşayabilir. yoksa ankara da hikaye manzarasına öldüğüm karadenizim de.
