saygı duyulası erkek tipidir. hep imrenmişimdir böyle herifçioğullarına.. lakin !özgürlükçü! düşünce birçok şeyi yozlaştırmamış mıdır hayatımızda? herşeyi yaşadığın, her anı paylaştığın biri ile birlikteyken mi daha tatlı oldu ilişkileriniz, yoksa ortaokullarda elini bile tutmaktan çekindiğiniz kişimi daha haz kattı kişiliğinize... hangi msn, icq, sms yerini tuttu bir saç teli iliştirilmiş mektupların yerini? ya da telefon yeni yeni yayılırken arayıp, konuşamayıp "alo, sapıkmısın kardeşim, konuşsana" derken kalp atışınızın yükselmesine eşitmidir, hergün saatlerce konuşma? sıkılmıyormusunuz zoraki, yozlaşmış ilişkilerinizden. dipnot: sanırım bugün incesaz'ı fazla kaçırdım, ağır geldi bünyeye...
