dün karşı komşumuz asansörde; ooo siz yeni mi taşındınız buraya,hayırlı olsun dedi..4 yıldır aynı apartmanda oturup,üstüne üstlük karşı komşu olmamıza rağmen adamın beni tanımayışını yadırgamadım değil.Halbuki birkaç kez selam vermişliğim de vardı.(herif hergün içip içip eve geliyo,o ayrı konu) Ulan,bu kadarmı dikkat edilmeyecek bi insanım dedim sonra içimden, hayata küstüm,insanlardan nefret etmeye başladım,depresyona girdim,ağladım,zırladım,harap ettim kendimi,bi ara intihar etmeyi düşündüm ama son olarak sözlüğe yazacak bişey bulamayınca vazgeçtim...ve sonra birden geçti efendim..evet.. hadi lan ordan tanımazsan tanıma aq.siimdemi..
