hayatında hiç yangın görmemiş senaristlerin saçmaladığı dizi. öyle bir yangında kimse boğulmadan kalamaz. hadi diyelim boğulmadın da nefes alamazsın, konuşamazsın. bunlar maşallah analı oğullu neredeyse hamlet'i oynayacaklardı o yangının içinde.
diğer saçmalamalar: polisin kapıyı zorlayıp durması, hadi diyelim ki kapı açılmadı, mete'nin akıl ettiğini kimsenin akıl edememesi.
sonra bi de psikopat mete babasına serenat yapıyor iki saat, adam öyle put gibi izliyor. sayko mete eline kibrit alıyor, baba iki adım öteden izliyor. kibriti yakıyor, baba hala izlemeye devam. sanki kapalıda kupa maçına gelmiş kombinesi ile. böyle bir rahatlık.
son tahlilde: duygu sömürüsünün dibine bir sürü mantık hataları ile vuran dizi.
edit: bir saçmalık daha; olay 1970'lerde geçiyor sanırım ve bütün mahalleli bu dramı izliyor. mümkün değil o devirde böyle bir şeyin olması. illa ki bir ahmet abi çıkardı eski mahallelerde. bu devrin kapitalist sığ mahalleleri mantığıyla yazılmış senaryo, çok yazık.
